Multiversum383 gaat voor een belangrijk deel getransformeerd worden in een platform over science-fiction en futurologie. Om te beginnen zijn hieronder vast drie verwijzingen gegeven naar overzichtsartikelen over respectievelijk de Fermiparadox, megaconstructies op en buiten de aarde en tijdreizen in fictie.

(Fermiparadox)	(Megaconstructies &	(Tijdreizen
	ruimtevaart)	in fictie)

Om globaal aan te geven waar bovengenoemde pdf-documenten over gaan, worden deze documenten hier kort samengevat aan de hand van de meest relevante sleutelbegrippen. Over de fermiparadox (ook wel de fermivraag genoemd) gaat het onder meer over zaken die te maken hebben met detectie van interstellaire ruimtereizen en kolonisatie in het melkwegstelsel en aliens die verblijven op hun thuisplaneet of exoplaneet (exoplaneten) op meerdere lichtjaren afstand van de aarde, mogelijk in de bewoonbare galactische zone. Interstellaire kolonisatie van leefbare planeten zou onder meer uitgevoerd kunnen worden met generatieschepen of een generatieschip. De formule van Drake zegt iets over het aantal waarneembare buitenaardse technologisch geavanceerde beschavingen (civilisaties). Via SETI wordt geprobeerd o.a. met radiotelescopen tekenen van buitenaardsen te vinden, deze tekenen kunnen bestaan uit communicatiesignalen (in het bijzonder radiosignalen) maar worden meer algemeen ook wel technosignaturen genoemd. Aliens zouden ook detecteerbaar kunnen zijn als zij verblijven in ruimtehabitats of gebruik kunnen maken van een Dysonzwerm (Dysonbol) van zonnecollectoren of zelfreplicerende verkenningssondes (ook wel Von Neumann sondes genoemd). Andere mogelijk opvallende megaconstructies zijn bijvoorbeeld een Shkadov stuwmotor en een matroesjkabrein. In dit verband is ook de schaal van Kardasjov relevant. Het kan ook zijn dat aliens extreem zeldzaam zijn, volgens de zeldzame aarde theorie of de grote filtertheorie. Volgens de laatste theorie zou het astrobiologische Copernicaanse principe niet gelden, en zou de evolutie van het leven niet convergent maar divergent zijn. Ook het ontstaan van leven zelf kan extreem zeldzaam zijn; het leven op de aarde kan ontstaan zijn via abiogenesis, maar het kan hier ook zijn komen aanwaaien volgens de panspermiatheorie. Geavanceerde civilisaties zouden ook zeldzaam kunnen zijn omdat zij maar een korte gemiddelde bestaansduur hebben. De bestaansduur kan zijn gelimiteerd door (kosmische) rampen maar waarschijnlijk eerder nog omdat die civilisaties zelfdestructief (zelfvernietigend) zijn. Een andere oplossingsrichting voor de fermiparadox is de aanname dat aliens geen contact willen met ons of met andere civilisaties. Sommige verklaringen die in deze categorie vallen zijn niet zo goed vanwege het non-exclusivity (niet-exclusiviteit) argument, d.w.z. dat het onaannemelijk kan zijn dat er onder de diverse veronderstelde buitenaardse beschavingen uniformiteit van gedrag is, om doelbewust contact te vermijden. Voor sommige theorieën binnen deze categorie geldt dit bezwaar niet of minder zoals de dierentuinhypothese (of prime-directive), de planetariumhypothese en de simulatiehypothese. De dierentuinhypothese is daarentegen minder aannemelijk omdat voor de handhaving die nodig is om de reservaten in stand te houden eigenlijk ruimtevaart sneller dan het licht vereist is (FTL). In een afsluitende discussie ga ik nog in op een aantal andere zaken zoals het Hart-Tipler argument, het Dysondilemma, de percolatietheorie, de Light Cage Limit, kunstmatige intelligentie, zelfquarantaine en postbiologisch leven. Ook ga ik in op een andere fermiparadox-oplossing namelijk de mogelijkheid dat buitenaardse beschavingen zeldzaam of lastig waarneembaar zijn omdat zij (grotendeels) preventief geruimd worden door dominante aliens die daarmee potentiële expansieve beschavingen in de kiem smoren. Andere begrippen die de revue passeren zijn, onder meer UFO's (UFO-meldingen), technologische singulariteit, gray goo, gravitatielens, Nicoll-Dyson bundel en territoriumafbakening.

In het tweede pfd-document ga in nader in op technologie die misschien in de toekomst binnen handbereik van de mensheid komt, die het mogelijk maakt om een aantal spectaculaire megaconstructies en interstellaire ruimtevaart te verwezenlijken. In dit tamelijk laagdrempelige en globale overzichtsartikel komen onder meer de volgende technologieën aan bod: De ontwikkeling van MNT-materiaal (diamantoïde materiaal), met buitengewone treksterkte en/of compressiesterkte b.v. op basis van grafeen of nanotubes van koolstof, onder meer voor de constructie van koepelkolonies of andersoortige koloniën, ruimtehabitats, een ruimtelift of een orbitale ring. Voorbeelden van ruimtehabitats zijn een O'Neill-cilinder, een Kalpana habitat, een Stanford-torus, een McKendree-cilinder en een Bishopring. Verder ga ik in op terravorming (terraforming) van Mars en Venus (de laatste volgens methodes beschreven door Paul Birch), hierbij wordt ook gesproken over ruimtevaart tussen planeten binnen ons zonnestelsel volgens een Hohmann transferbaan, en een ruimtekolonie waarin sprake is van een technologische utopie of dystopie. Daarna ga ik dieper in op de mogelijkheid om interstellaire (onbemande en bemande) ruimtevaart te ontwikkelen. Hierbij wordt Tsiolkovski's raketvergelijking (de raketvergelijking van Tsiolkovsky) behandeld, waarin de effectieve uitstootsnelheid (specifieke impuls) een rol speelt. Maar ik ga ook even in op meer aan sciencefiction gerelateerde technieken zoals Acubierre warpdrive (onder meer zoals voorgesteld door Erik Lentz) en technieken waarbij gebruik gemaakt wordt van wormgaten. Specifieke technieken en begrippen die kort behandeld worden zijn: een ionen motor, project Orion, Daedalus, Icarus, nucleaire-puls-propulsie, fly-by en rendez-vous missies, traagheidsfusie, magnetische opsluitingsfusie, energiebronnen met een hoge energiedichtheid, fusiebrandstoffen zoals helium-3, deuterium, lithiumdeuteride en tritium, een getrapte raket, een fotonische raket en een materie-antimaterie raket (o.a. beamed-core en gamma laser). Ook komen technieken aan de orde die kunnen ontsnappen aan de tirannie van de raketvergelijking zoals een magnetisch zeil, een Bussard ramjet of collector, laservoortstuwing via een lichtzeil of reflector (reflectie van een laser) of voortstuwing door reflectie of absorpie van zonlicht tegen een zonnezeil. Indien nodig wordt rekening gehouden met relativistische effecten (zoals bepaald door de algemene en speciale relativiteitstheorie van Albert Einstein). Tijddilatatie is een voorbeeld van zo'n relativistisch effect. Ook wordt aandacht besteed aan straling en wrijving die ontstaan bij hoge relativistische snelheden, en hoe voor stralingsafscherming gezorgd kan worden. Dan worden ook nog mogelijk toekomstige, voor langdurige ruimtereizen ondersteunende technieken, zoals het opslaan van genetische codes, het bevriezen van embryo's, cryonisme, kunstmatige slaap (hibernatie) en toepassing van cyborgs en andere robot-technologie, tegen het licht gehouden. Ook wordt nog even aandacht besteed aan enkele relatief nabije exoplaneten die zich o.a. rond Beta Canum Venaticorum (Chara), Delta Pavonis, Ross128, Luyten's ster, Tau ceti, Alpha centauri, Epsilon Eridani en Epsilon Indi zouden kunnen bevinden. In een afsluitende paragraaf wordt tenslotte dieper ingegaan op het ontwerp van generatieschepen. Overige begrippen en termen die de revue passeren zijn: de lorentzfactor, lichtjaar, supergeleider, mind-uploading, het Oberth effect, zwaartekrachtslinger, zwaartekrachtsveld, ecosysteem en biochemie op een aardachtige planeet of bestemmingsplaneet, een topopolis, een Lagrange punt, waterstof gasmijnbouw, aerografiet, draagmateriaal, de Kuipergordel, de Oortwolk, planetoïden, Saturnus-5 raket Apolloproject, Boltzmann verdeling en de Stefan Boltzmann wet, Schwartzschild Kugelblitz micro zwart gat, waarnemingshorizon, lichtsnelheid, Kerr-Newman zwarte gaten, omnidirectioneel, omnidirectionele hawkingstraling en Steven Hawking.

In het derde pdf-document wordt aandacht besteed aan tijdreizen in fictie. Daartoe wordt een aantal tijdreismodellen behandeld. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen tijdreizen naar de toekomst en naar het verleden. Tijdreizen naar het verleden wordt door fysici in gedachtenexperimenten meestal beschreven volgens een tijdreismodel waarin sprake is van een gesloten tijdlus ook wel causale tijdlus genoemd. Het wordt in tegenstelling tot reizen naar de toekomst beschouwd als niet erg realistisch omdat het in strijd is met het causaliteitsprincipe. Op een niveau van kleine deeltjes waar het probabilistische karakter van de kwantummechanica geldt zou dit principe echter geschonden kunnen worden. In het kader van tijdreizen naar het verleden is ook de tweede hoofdwet van de thermodynamica relevant; deze wet zegt dat de entropie altijd moet toenemen. In tijdreisverhalen kan sprake zijn van een statische of van een dynamische tijdlijn, ook is het mogelijk dat er meerdere tijdlijnen zijn. Bij een statische tijdlijn is het Novikov zelf-consistentie principe van toepassing. In een dynamische tijdlijn kan de grootvaderparadox optreden. De grootvaderparadox is een voorbeeld van een inconsistentieparadox. Behalve inconsistentieparadoxen zijn er consistentieparadoxen die vallen in twee categorieën: predestinatieparadoxen en ontologische paradoxen (ook wel bootstrapparadoxen genoemd). Er zijn tijdreisverhalen waarin sprake is van tijdreizen op een natuurkundige manier, maar er kan ook sprake zijn een gedroomde of gesimuleerde reis naar het verleden (hierbij kan sprake zijn van virtuele realiteiten of geïmplanteerde herinneringen), of een verhaal waarin dit in het midden gelaten is. Er zijn natuurkundige paradoxvrije reizen naar het verleden mogelijk als de tijdreiziger altijd aankomt in een nieuwe tijdlijn die zich bijvoorbeeld van de oude heeft afgeslitst. Er is dan sprake van een parallel universum of (parallelle universa) zoals die in een multiversum kunnen bestaan. Een tijdreismodel van opsplistsende tijdlijnen zou onderbouwd kunnen worden met de meer-werelden interpretatie van de kwantummechanica (MWI) van Hugh Everett. Een voordeel van deze theorie (in tegenstelling tot de Kopenhaagse interpretatie van de kwantummechanica) is dat daarmee de paradox van Schrödinger (Schrödingers kat paradox) opgelost is. Andere begrippen die aan de orde komen zijn: zelfgenezing van de tijdlijn, vlindereffect, rimpeleffect, tijdmachine, geheugen-uploaden, tijdreistechnisch, tijdreisregels, tijdreisconcept, paradoxaal, kunstgreep, predestinatieparadox, visioen (visioenen), handelingsvrijheid, oneindige lus in de tijd, informatiestromen uit de toekomst, tijdlijnoverzicht, terugspoelend filmfragment, kosmische inflatie, inflatietheorie, tijdreisdubbelganger (tijdreisdubbelgangers), de hoofdregel en de vertakkingsregel van tijdreismodel D, parallelle universa theorie en solipsisme (solipsistisch). 19 Tijdreisfilm zijn nader geanalyseerd, dit zijn: Terminator 1,2 en 3, Back to the future 1,2,3, Groundhogday, 12 monkeys, Donny Darko, The Time Machine, Minority report, Harry Potter and the prisoner of Azkaban, Primer, Deja Vu, Timecrimes, Startrek 2009, Source code, Looper, Predestination, Interstellar, Edge of Tommorow, Arrival en Tenet. Daarnaast is ook het Bommel en Tompoes verhaal de bommellegende (bommel-legende) geanalyseerd, andere tijdreisverhalen van Marten Toonder zijn Het overdoen, en de Minionen. Andere verhalen die kort genoemd worden zijn: By his Bootstraps en All you zombies van R.A. Heinlein, The time machine van H.G.Wells, Paycheck en Minority report van Philip K. Dick en The End of Eternity van I.Asimov. Andere (tijdreis)films waaraan gerefereerd wordt zijn: de Matrix, Total Recall, About Time, Planet of the Apes (1968), 12:01 PM, The Butterfly effect, Idiocracy, Midnight in Paris, Startrek First Contact, Palm Springs, Your Name en Everything Everywhere All at Once. Enkele namen en begrippen die in deze films en verhalen aan de orde komen, zijn: professor Sickbock, Doc Emmett Brown, ruimte-tijdcontinuüm, DeLorean, Biffs paradijs, sportalmanak, Skynet, Kyle Reese, John Conner, Sarah Conner, Cassandra complex, precogs, Precrime agent Anderton, Dumbledore, Hermione, Sirius Black, timeturner, Abe Aaron, Granger, failsafe, Doug Carlin, Claire Kuchever New-Orleans Snow White, Kip Thorne, Christopher Nolan, James Cameron.